తూనీగా తూనీగా ఎందాకా పరిగెడతావే రావె నా వంకా
దూరంగ పోనీకా ఉంటాగా నీ వెనకాలే రానీ సాయంగా
ఆ వంక ఈ వంక తిరిగావే ఎంచక్క
ఇంకా నా చాలింక ఇంతేగ నీ రెక్క
యెగిరేన ఎప్పటికైన ఆకాశం దాకా

చరణం 1
దోసిట్లో ఒక్కో చుక్క పోగేసి ఇస్తునాగా
వదిలేయకు సీతాకోక చిలకలుగా
వామ్మో బాగుందె చిట్క నాకు నేర్పిస్తె చక్క
సూర్యుణ్నె కరిగిస్తాగ చినుకులుగా
సూర్యుడు ఏది నీతో ఆడి చందమామ అయిపొయాడుగ

చరణం 2
ఆ కొంగలు యెగిరి యెగిరి సాయంత్రం గూటికి మళ్ళి తిరిగొచ్చే దారిని యెపుడు మరిచిపోవెలా
ఓ సారటువైపెలుతుంది
మళ్ళి ఇటు వైపొస్తుంది
ఈ రైలుకి సొంతూరేదో గురుతు రాలేదా
కూ కూ బండి మా ఊరుంది
ఉండిపోవె మాతో పాటు గా